Mijn vijfde reis

Algarve 2016 -4-

In ons vorige verhaal zijn we geëindigd op donderdag 21 januari.
We gaan dus verder op vrijdag 22 januari. Dat is de verjaardag van onze kleinzoon Dennis Last in Leeuwarden. Vanavond zullen we hem telefonisch gaan feliciteren. Vanmorgen gaan we eerst naar Praia da Rocha waar we uitgenodigd zijn door een familie om er te komen lunchen. Ze wonen in een mooi appartement, vlakbij zee en vlakbij de boulevard. Ook hier worden we heel hartelijk ontvangen. Het is mooi weer, dus kunnen we op het terras van hun appartement de middagmaaltijd gebruiken. We hebben fijne gesprekken met elkaar die soms ook heel intensief zijn. Onze volgende afspraak is met een familie die in een appartement aan de boulevard woont. We gaan met hen eerst in een restaurant beneden een kopje koffie drinken en vervolgens stijgen we op naar de vijftiende verdieping. Je hebt daar een prachtig uitzicht over de oceaan en over de boulevard. Ze zijn er al voor de zestiende keer.
Na dit bezoek rijden we naar het ziekenhuis in Alvor. Daar blijkt het gemeentelid niet meer te zijn: in afwachting van een operatie die naar het lijkt volgende week donderdag zal worden uitgevoerd, is hij met medicijnen naar huis gegaan.
Dan is het (weer) zaterdag. Riet gaat al op tijd naar de Intermarché om boodschappen te doen. Henk gaat zich verder voorbereiden op de beide diensten van a.s. zondag. Het is vandaag mooi en zonnig weer: we zoeken dus na het broodje ons balkon op en genieten van de zon. Riet is daarbij gekleed in haar ‘Chinese’ zonnejurk.
Op zondagmorgen rijden we op tijd naar Praia da Rocha waar de dienst om half elf zal beginnen. Henk preekt vandaag in de beide diensten over Johannes 1:17. Er zijn weer meer mensen aanwezig dan op de vorige zondag. Ruim vijftig kerkgangers wonen de dienst bij. Na de dienst is er het gebruikelijke moment voor een kopje koffie en onderlinge gesprekken.
We rijden terug naar Armação om te gaan eten. Henk heeft vandaag ook de dienst in hotel Holiday Inn om half vijf. Er is dus even tijd tussendoor om wat rust te nemen. In de dienst in Holyday Inn zijn 21 kerkgangers. Daar is ook de predikant van A|lbufeira met zijn vrouw bij. Voor de dienst wordt er gevraagd of er belangstelling is voor de zangavond die vanavond ten huize van de fam. De Ruijter zal worden gehouden. Er blijkt voldoende belangstelling te zijn zodat wordt afgesproken dat we ons daar om ongeveer 8 uur zullen verzamelen. Ook wij wonen die zangavond bij die geleid wordt door Wim Kramer, een collega van Henk, die ook tijdens de diensten het orgel bespeelt. We waren met z’n negentienen. Riet heeft een lekkere appelcake gebakken die met veel smaak werd verorberd. We zingen een aantal liederen uit de nieuwe Algarvebundel. Het is fijn om zo op zondagavond bij elkaar te zijn.
Op maandag hebben we twee afspraken staan. We gaan ’s morgens naar Albufeira en bezoeken daar Martin Treffers. We kennen hem nog vanuit de periodes dat wij in Albufeira dit werk hebben gedaan, toen samen met zijn vrouw Ineke die hem (en ons) vorig jaar ontvallen is. Hij is nu alleen in Portugal en maakt deel uit van het team van de kerk van Albufeira. Wat is het goed om elkaar weer te ontmoeten!
Op de terugweg brengen we een bezoek aan een Chinese winkel vlakbij de N125. Henk loopt nog steeds op sokken door het huis maar hier slagen we erin een paar pantoffels voor hem te kopen. Wel een rib uit ons lijf…. 8 euro. Maar dan heb je ook wat…
‘s Middags gaan we naar een echtpaar in Ferragudo waarvan de man in de loop van deze week een operatie moet ondergaan in het Particuliere Ziekenhuis in Faro. Het is een fijne ontmoeting die we samen met Bijbellezing en gebed afsluiten. Hij zal a.s. woensdag in het ziekenhuis in Faro worden opgenomen.
En natuurlijk is deze maandag de dag waarop onze jongste kleinzoon Yannick 10 jaar is geworden. Via de skype hebben we contact met hem en met Marieke en Kylian. Zo kunnen we onze felicitaties aan hem en hen overbrengen. Het is prachtig dat we in deze tijd deze mogelijkheden hebben.
Op dinsdag hebben we onze gebruikelijke koffiemorgen in Armação de Péra. We kunnen bij bar Pedro weer terecht en dit keer mogen we bij het nuttigen van de koffie ook genieten van een heldere zon. Dat is fijn. Het is bovendien erg gezellig om met een groep mensen in de zon koffie te drinken…
Riet en ik vertrekken daarna naar de Aldi in Alcantarilha om daar onze boodschappen te doen. We kunnen daar o.a. karnemelk kopen en Riet komt er zowaar ook bruine suiker tegen die ze onmiddellijk ‘arresteert’.
De rest van de middag zijn we thuis. Riet maakt zich verdienstelijk door een uitgebreide maaltijd voor te bereiden want we krijgen gasten te eten. Ze maakt een zuurkoolschotel klaar en heeft ook soep gekookt. Om half vijf komen Huib en Gré de Ruijter binnen: zij komen vanavond bij ons eten. Na een aperitiefje (caipirinha) hebben we een gezellige maaltijd met elkaar. Na de maaltijd en de afwas doen Riet en Gré nog een paar spelletjes en kijken Huib en Henk naar het journaal. Het was fijn om deze vriendelijke mensen te ontvangen.
Op woensdagmorgen reizen we voor de koffiemorgen naar Praia da Rocha. Ook nu kunnen we buiten in de zon genieten van elkaar en van de koffie. Riet maakt weer een paar afspraken voor bezoeken. Na de koffie rijden we achter een echtpaar aan die in Lagos woont. Ze hebben ons uitgenodigd voor de middagmaaltijd. Op hun terras gebruiken we die maaltijd en wisselen we dingen aan elkaar uit. Het is goed om mensen in zoveel diversiteit te ontmoeten.
Op de terugweg gaan we in Lagoa aan bij de Apollonia, een nieuwe supermarkt die daar is gebouwd. Want we zijn nog steeds op zoek naar een kaasschaaf. En in die winkel vinden we die. Er blijken veel meer producten van Nederlandse origine te liggen. Maar het valt wel op dat het geen goedkope supermarkt is… Bijvoorbeeld: één fles Port 159.50 Euro…
’s Avonds worden we gebeld door een familie uit Praia die de volgende morgen voor een consultatie naar het ziekenhuis moet. Het is een vrij gecompliceerde situatie. Omdat we toch de volgende morgen op bezoek zijn, bieden we aan met hen naar het ziekenhuis te gaan om te helpen bij eventuele taalproblemen. En zo gebeurt het. Na een kopje koffie rijden we naar Alvor, naar het ziekenhuis en zijn aanwezig bij de ontmoeting met de dokter. En het is fijn om te merken dat onze ‘bemiddeling’ het gewenste resultaat oplevert. Opgelucht verlaat het echtpaar het ziekenhuis en op de boulevard eten we samen.
Om twee uur hebben we een afspraak met een ander echtpaar in Praia. Ze weten dat we met andere mensen naar het ziekenhuis zijn en nemen het ons niet kwalijk dat we wat later komen. Ook daar ontspint zich een boeiend en diepgaand gesprek. Mensen die wat ouder zijn, hebben vaak een hele levensgeschiedenis met al z’n ups en downs.
We gaan weer naar huis en eten spruitjes met kipfilet. En toetje natuurlijk.
Tot zover dit verslag.
Hartelijke groeten.